Anna: Dziennik Duchowy #23

22.01.2021r. godz. 10:15

• Jezus: Aniu, córko Moja, trudności, które ci dałem są łaską Moją. Wiedz, że w trudzie możesz zobaczyć swoje reakcje i to, jak zdarzenia wpływają na ciebie i na to, jak wtedy ze Mną rozmawiasz. Zgoda twoja na wszystko, co wydarza się w twoim życiu, jest darem zjednoczenia twojej woli z Moją wolą. Zgodność woli to zgodność decyzji, to dar dla dusz, które w pokorze idą za Bogiem.
  
  ​Twój samochód jest w naprawie i jesteś zdana na inne osoby, które podwożą cię do pracy i twój powrót z pracy jest od nich uzależniony. Sposobność przebywania z różnymi pracownikami jest darem dla nich, zaś modlitwa twoja może wiele zmienić w ich życiu.
  ​
• Tak, Mój Jezu, staram się tą sytuację jak najlepiej wykorzystać. Nauczyłeś mnie, Jezu, przyjmować ze swojej ręki i dobro i zło.
  

• Jezus: „Niech mi się stanie według słowa Twego” - to słowa Maryi. Tak, Maryja w sposób doskonały żyła na Ziemi wolą Boga, gdyż serce Jej czyste było zjednoczone z Wiekuistym Bogiem.​
  
  Sprawy trudne budzą opór w sercu człowieka i natura ludzka je odrzuca. Wtedy okazuje się, czy kochamy Boga i potrafimy w pokorze wszystko przyjąć, co dla nas przygotował. Czy potrafimy przyjąć, tak jak Hiob, każdą stratę i uwielbić Boga? Wierne dusze mają z tym trudności i nie zawsze wszystko chcą przyjąć. Słabe i letnie myślą, że Bóg tego wymagać od nich nie może i łaskę trudu odrzucają. Zaś dusze, co w buncie żyją, myślą, że Bóg jest od tego, by im wszystko dawać czego tylko zażądają. Postawa taka wiele mówi o człowieku i o tym, jaka jest jego relacja z Bogiem.
  
  
• Przykro mi, Jezu, że tak Cię traktujemy i żądamy od Ciebie, byś wszystko nam dał. I jak często mamy pretensje, że nie dostajemy tego, czego chcemy. Wiemy lepiej, co dla nas jest dobre.
  
  
• Jezus: Modlitwa wielu jest podobna do listy życzeń i żądań. I pytają Mnie dlaczego, Panie, tego mi nie dajesz? Czy nie jesteś Bogiem Wszechmogącym? Przecież nic złego nie chcę od Ciebie? Dlaczego nie dajesz mi zdrowia? Dlaczego mąż mnie opuścił albo żona? Dlaczego, Panie, nie dajesz mi dziecka? Tak wiele pretensji, a tak mało wdzięczności. Lud Mój staje się coraz bardziej letni, a pragnę, by stał się gorący. Nikt, co całym sercem kocha Boga, nie mówi o Nim źle.
  
  
• Tak, Mój Ojcze. Kto teraz potrafi Ciebie kochać bezinteresownie?
  
  
• Ojciec Niebieski: Jestem Bogiem Ojcem wszystkich Moich dzieci, i wszystkie dzieci stworzyłem z miłości. Miłość Moja jest na wieki niezmierzona i niepojęta dla żadnej duszy. Wiele łask daję każdej duszy, by mogła żyć każdego dnia, by mogła się obudzić po każdej nocy, by mogła nakarmić swoje ciało pożywieniem. Całe stworzenie chwali Boga, który je stworzył, lecz czy człowiek potrafi w szczęściu i nieszczęściu Go chwalić?
  
  Wiele, dusze, pragniecie ode Mnie otrzymać, i Ja, Bóg Ojciec, pragnę wam dać wszystko, co najlepsze. Choć się wam wydaje, że to, co chcecie otrzymać jest dobre, to wiedzcie, że tylko Ja wiem co może być dla was dobre.
  
  Opatrzność Moja czuwa nad każdą wierną duszą, lecz człowiek odwraca się ode Mnie, i wtedy nie mogę strzec już jego duszy. Gdy człowiek żyje bez Boga, życie jego jest w jego ręku i wszystko, co czyni, przynosi z czasem konsekwencje. Wtedy pyta, gdzież był Bóg, jak mogło przytrafić mi się takie nieszczęście? Ja jednak lituję się nad każdym człowiekiem i przygarniam go, i leczę jego rany serca i duszy. Choć mówi się „w zdrowym ciele, zdrowy duch”, nie zawsze tak być musi.
  
  Najpierw choruje dusza i może to trwać wiele lat, zaś później ciało zaczyna chorować. Cierpienie fizyczne i duchowe często jest wynikiem grzechów. Lecz są też dusze ekspiacyjne, które niosą brzemię cierpienia dla odkupienia wielu grzechów. Dusza ekspiacyjna jest bliska Bogu i gdy swój dar przyjmie i zrozumie, niesie Krzyż cierpienia złączony z Krzyżem Mojego Syna. Natura ludzka ucieka od cierpienia i prawie każdy człowiek pragnie być zdrowy. Jednak dusze, co przyjmują cierpienie, mają łaskę udziału w dziele zbawczym stworzenia.
  
  ​Dzieci Moje, czas jest trudny, bo to jest czas oczyszczenia Narodu Polskiego. Dusze, co cierpią, niech się modlą, by czas ten był zbawienny dla Narodu Polskiego. Miłość Moja jest przy was, Moje drogie dzieci. Bądźcie ufne i przyjmujcie wszystko z Mojej Ręki jako dar i za każdy dar dziękujcie.

Psalm 36
O przewrotności człowieka i o Bożej Opatrzności
​
Kierownikowi chóru. Dawida, sługi Pańskiego.
Nieprawość mówi do bezbożnika w głębi jego serca; bojaźni Boga nie ma przed jego oczyma.
Bo jego własne oczy [zbyt] mu schlebiają, by znaleźć swą winę i ją znienawidzić.
Słowa jego ust to nieprawość i podstęp, zaniechał mądrości i czynienia dobrze.
Na swoim łożu zamyśla nieprawość, wkracza na niedobrą drogę, nie stroni od złego.
Łaskawość Twoja, Panie, dosięga nieba, a Twoja wierność samych obłoków.
Twoja sprawiedliwość - jak najwyższe góry; Twoje wyroki - jak Wielka Otchłań: niesiesz, Panie, ocalenie ludziom i zwierzętom.
Jak cenna jest Twoja łaska, synowie ludzcy przychodzą do Ciebie, chronią się w cieniu Twych skrzydeł: sycą się tłuszczem Twojego domu, poisz ich potokiem Twoich rozkoszy.
Albowiem w Tobie jest źródło życia i w Twej światłości oglądamy światłość.
Zachowaj łaskę Twą dla tych, co Ciebie znają, i sprawiedliwość Twą dla prawych sercem!
Niech mnie nie dogoni stopa pyszałka i ręka grzesznika niech mnie nie płoszy!
<Oto> czyniący nieprawość runęli: zostali powaleni i nie mogą powstać.