Anna: Dziennik Duchowy #35

28.03.21021r. godz. 11:15

Jezus: Aniu, córko Moja, umiłowanie Krzyża to umiłowanie Mojej Krwi i Ran.
Wszystko, co teraz cierpisz jest darem dla wielu dusz i jeszcze wiele dam ci cierpienia, by twoja ofiara była dopełnieniem Mojego cierpienia. Dar ten daje duszom wybranym i każda dusza, co łączy swoje cierpienia z Moim cierpieniem, ma udział w zbawieniu świata. 
Czyż Ja, Bóg, nie mógłbym was sam zbawić? Niektórzy mogą pomyśleć, że gdyby tak było, na świecie nie byłoby cierpienia i chorób. Jednak to nie jest prawda, bo cierpienie zwykle jest udziałem człowieka z powodu jego grzechów. Dziś, gdy szatan działa ze zdwojoną siłą, wiele dusz nie może, albo nie chce się wyzwolić z wpływu jego działania.
Dziś Niedziela Palmowa, dzień w którym w Chwale wjeżdżam na skromnym osiołku do Jerozolimy. Ja, Bóg, gdy wjeżdżałem do tego miasta, co Mnie wychwala, wiem jaki jest zamysł zła, które krzyczy, by Mnie ukrzyżować. Ból i radość jest darem dla człowieka, który idzie Moją drogą. Gdy wśród głosów ,,Hosanna” , słychać głosy ,,ukrzyżuj go!”

​- Panie Jezu, wkrótce Twoje ukrzyżowanie, czas Twojej męki na Krzyżu. Lecz i czas Miłosierdzia dla nas, gdy Krew i Woda z Twojego boku na nas spływa.

Jezus: Tak, Aniu, po to umarłem na Krzyżu, by Moje Miłosierdzie zostało wylane na cały świat. Krew i Woda z Mojego boku jest ratunkiem dla każdej duszy, co do mnie się zwróci. Jednak wiedz, Aniu, że teraz nadchodzi czas i już jest, gdy konsekwencje zła będzie widać w całej przyrodzie. Ziemia od wielu lat jęczy z bólu z powodu zła i teraz już przyszedł czas, gdy Sprawiedliwość Moja będzie działać. Kary te obejmą narody, w których Moje Imię jest odrzucone, które same sobie są bogiem. Bożki ich utoną i zostaną spalone, gdyż czas Mojego gniewu nastał. Któż jak Bóg! Doświadczy tego wiele narodów i Polska, Mój naród wybrany, doświadczy Mej ręki Sprawiedliwości. Nie znaczy to, że Moje Miłosierdzie już nie działa i został zakończony czas Mojego Miłosierdzia. Znaczy to, że Sprawiedliwość Moja jest dopuszczona, by pobudzić więcej dusz do nawrócenia, by zwróciły się do Mojego Miłosierdzia.
 
- Dziękuję Jezu za Twój ratunek dla dusz, za Twoje ,,Koło Ratunkowe”, które nam dajesz, dziękuję za nieskończone i niepojęte Miłosierdzie Twoje.

Maryja: Moje drogie dzieci. Mój Syn Jezus Chrystus pragnie dla was życia w obfitości.
Ja, Maryja, proszę was tylko byście trwały przy Moim Synu i zwracały się do Jego Miłosierdzia. Krew i Woda z boku Mojego Syna wciąż płynie w obfitości jako ratunek dla was i dla waszych rodzin. Każda dusza, co ufa Bogu, zwraca się do Jego Miłosierdzia. Grzech wasz nigdy nie jest zbyt wielki, by nie mógł spłonąć w Krwi i Wodzie Jego Miłosierdzia. Nie ulegajcie lękowi i manipulacji, lecz ufajcie Mojemu Synowi. Czas jest krótki i wszystkie dusze, które wytrwają, doświadczą radości Zmartwychwstania. 
Czym jest radość Zmartwychwstania? Radość Zmartwychwstania to łaska Boga samego, co działa w sercu człowieka. Doświadczenie to, to doświadczenie miłości w sercu człowieka, to doświadczenie Jego obecności, to dar pokoju i pewność, że Jego miłość zwycięży. A Jego łaska przeprowadzi każdą duszę przez ten czas trudu i doświadczenia. 
Każdy, kto otrzyma tę łaskę wzrośnie w wierze i lęk, i obawy opuszczą jego serce. Dlatego proszę was, Moje drogie dzieci, byście otwarły serca na przyjście Mojego Zmartwychwstałego Syna Jezusa Chrystusa. A doświadczycie, że Jego obecność jest największym darem. Zmartwychwstanie Mojego Syna to Zmartwychwstanie Kościoła. Niech ta nadzieja będzie wam kierunkowskazem, gdy patrzycie jak Kościół umiera.
Ja, Maryja, jestem zawsze z wami i wypraszam za wami, by kary Boga Ojca Wszechmogącego nie były tak srogie. Proszę was tylko, byście trwały i nie ustawały ani w modlitwach, ani w postach czy ofiarach. Trwajcie w prawości i czystości serca, strzeżcie przykazań Bożych niczym skarbu. Niech wasza wiara będzie fundamentem waszego życia i postępowania. Jak mija burza, jak mija czas pożogi i zła, tak minie czas waszego ucisku i oczyszczenia.
Trwajcie przy Tabernakulum Serca Mojego Syna, wyście radością Moją i radością Mojego Syna.

Psalm 58
Kierownikowi chóru. Na melodię: «Nie niszcz». Dawidowy. Miktam.
Wielmoże, czy rzetelnie wydajecie wyroki?
Czy słusznie sądzicie synów ludzkich?
Niestety, popełniacie w sercu nieprawość,
wasze ręce w kraju odważają ucisk.
Od łona matki występni zeszli na bezdroża,
od urodzenia zbłądzili głosiciele kłamstwa.
Trucizna ich podobna jest do jadu węża,
do jadu głuchej żmii, co zamyka uszy,
aby nie słyszeć głosu zaklinaczy,
głosu czarownika, co biegle zaklina.
Boże, zetrzyj im zęby w paszczy;
Panie, połam zęby lwiątkom!
Niech się rozejdą jak spływające wody,
niech zwiędną jak trawa na drodze.
Niech przeminą jak ślimak, co na drodze się rozpływa,
jak płód poroniony, co nie widział słońca.
Zanim ich ciernie w krzak się rozrosną,
niech powiew burzy go porwie, póki jest zielony.
Sprawiedliwy się cieszy, kiedy widzi karę,
myje swoje nogi we krwi niegodziwca.
A ludzie powiedzą: «Uczciwy ma nagrodę;
doprawdy, jest Bóg, co sądzi na ziemi.»