Świadectwo Intronizacji

​W owym czasie Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: „Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy was zelżą i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom”.

        (Łk 6,20-26)

---

Niech Będzie Pochwalony Pan Bóg w Trójcy Przenajświętszej i Matka Boża.

Drodzy Bracia i Siostry w Panu naszym Jezusie Chrystusie.
Piszę dziś to świadectwo tak jak Pan Jezus mi nakazał napisać rano.
Na każde Słowo tu napisane jest świadek prawdy i są świadkowie prawdy.

31 października 2020 roku, w świebodzińskim Sanktuarium Miłosierdzia Bożego doszło do Intronizacji Pana Jezusa Chrystusa Króla Polski, całkowicie z Woli Bożej i w Woli Bożej. Mszę Świętą sprawował ABP Dzięga, modlitwy rozdzielone przez Pana Boga, przed Mszą Świętą modliliśmy się leżąc Krzyżem, jak i klęcząc:
Mariusz, Mama w ławce, Ks Ryszard i Alicja oraz Ja.
Modlitwę wiernych prowadził Mariusz, wezwania do Pana Boga Ducha Świętego i Modlitwę Serca do Pana Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, gdy z Arcybiskupem klęczeliśmy przed Najświętszym Sakramentem, prowadziłem ja.

Zanim doszło do Intronizacji w Świebodzinie, były misje, które przeprowadzaliśmy w całej Polsce. Kilka lat wcześniej Bóg Ojciec w Jabłoniu, przekazał Mariuszowi i mi po wstępie do Intronizacji wiadomości, poprzedzające Intronizację i nie tylko.
W całej Polsce były nowenny, Msze Święte o Intronizacje, które przecież wszyscy zamawialiśmy, pokuta Narodowa, na podstawie 10 Przykazań Bożych - pamiętacie przecież to wszystko. Następnie 3 dniowa Misja, przed Intronizacją, do której Pan Jezus powołał prócz Mariusza i mnie, pewną kobietę z Radomia i Kapłana Bożego z tamtejszych stron. Przyjechali oni do Leszna, Kapłan codziennie sprawował Najświętszą Ofiarę Mszy Świętej w tej intencji, w której brali również udział wszyscy członkowie naszego Domu Modlitwy, tj. Trójcy Przenajświętszej i Matki Bożej z Leszna.
Podczas jednej z Misji poprzedzającej na Świętej Górze, w Sanktuarium Matki Bożej Róży Duchowej ukazał się Pan Jezus Chrystus w stroju Króla Polski, z berłem i w Koronie, jak z figury z Intronizacji, na którą przecież składała się cała Polska, a której koszty finansowe co do grosza były przedstawione i rozliczone i Wam i Stronie Kościelnej, a nawet policji, która była nasłana do mnie do domu (jak powiedział jeden z funkcjonariuszy "bo jeden z Arcybiskupów nic o tym nie wie"), ale jak otrzymali wszystkie kwitki, umowę, na podstawie której pani rzeźbiarka Małgorzata Hejduk utworzyła figurę Chrystusa Króla Polski (z codziennymi wskazówkami całego Nieba co do wyglądu figury) i moje kilka słów, odeszli z niesmakiem. Już przed Intronizacją zło potężnie szalało z tego względu, ale Któż jak Bóg!
Podczas 3 dniowych misji, w jednym z Kościołów, gdzie Kapłan, kobieta z Radomia, Mariusz i ja, zrobiliśmy to co mięliśmy zrobić według wskazówek Pana Boga, w Kościele, Bożym Światłem świeciło się Pismo Święte przy Ołtarzu. Po tejże misji, zaatakowała mnie bestia z zębiskami jak długie noże, która wyszła z fałszywego obrazu Pana Jezusa Miłosiernego (jedyny prawdziwy to jak wiecie obraz Wileński), w tej samej chwili obok mnie stanął Pan Jezus i dłonią wyrzucił to zło w można dosłownie powiedzieć "kosmos", gdyż poleciała ona tak daleko, że nie szło dojrzeć jak daleko.
Po drugiej z trzech Mszy Świętych, w Domu Modlitwy Objawił się Pan Jezus, uśmiechnięty przepięknie, w szacie Królewskiej jak na figurze, rozpostarł szeroko ręce, jak gdyby przyklęknął, a Matka Boża, która stała obok, nałożyła Panu Jezusowi Koronę. To była Intronizacja Niebiańska 20 lutego 2020 roku. W tym czasie Bóg Ojciec uczynił to również w Niebie.

Czas naglił, gdyż na świecie trwała plandemia. Latem była Ogólnonarodowa zbiórka na organizację Intronizacji w Sanktuarium, Pan Bóg dotknął serc ludzkich i po kilku dniach zbiórka ustała, bo suma została już zebrana. Każdy kto wpłacił choćby grosz, uczestniczył duchowo w Intronizacji, kto z powodu problemów finansowych nie mógł, ale bardzo chciał sercem pomógł także.
Codziennie Całe Królestwo Boże mówiło jak dokładnie ma wyglądać figura Pana Jezusa Chrystusa Króla Polski, co było też potwierdzane, a w pracowni pani Hejduk było mnóstwo Świętych i Aniołów Bożych, aby zło nie zniszczyło tego dzieła. Pani Małgorzata potrafiła pracować po 20 godzin na dobę i nie czuła zmęczenia, głodu i pragnienia, w ogóle nie musiała pić kawy, gdzie tworząc inne rzeźby Sakralne, piła jak mówiła, nawet i po 7 kaw dziennie. Gdy pewnego dnia po 20 godzinach pracy nad figurą Pana Jezusa Chrystusa Króla Polski, położyła się spać do łóżka, nagle po kilku minutach jak mówiła, poczuła jak ktoś siada na jej łóżku, otworzyła oczy i widziała świętą duszę swej babci, którą Pan Jezus przysłał do niej z Nieba. Babcia pani Małgosi powiedziała „gdzie mi śpisz? Idź do pracowni figurę Pana Jezusa tworzyć, gdy będzie już zrobiona, odpoczniesz”, szkoda, że pani Małgosia nie dała świadectwa z tej sytuacji. W tym czasie Matka Boża zaprosiła Mamę, mnie i Mariusza do Jabłonia, a jechaliśmy do Alicji, z którą wtedy byliśmy jeszcze w kontakcie i odwiedzaliśmy się. Alicja zadzwoniła do Ewy Rycielskiej i Alicja i ja mówiliśmy do Ewy „jeszcze i ty zapytaj Pana Jezusa czy zdążymy z Intronizacją?”, Pan Jezus wówczas odpowiedział Ewie, że tak, zdążymy i... zdążyliśmy. Mieliśmy we piątkę (Mama, Mariusz, ja, Alicja i Ks Ryszard) być w Domu Pielgrzyma koło Figury Chrystusa Króla w Świebodzinie 2 dni wcześniej, byliśmy dwa dni wcześniej, ale tylko Mama, Mariusz i ja, Ala z Księdzem i jakimś człowiekiem, którego Pan Jezus nie podał w zaproszeniu (emerytowanym generałem Wojska Polskiego) przyjechali wraz z neoplanem ludzi z Podlasia – ogromnym autokarem na noc przed Intronizacją. Wszystko zatem musieliśmy załatwiać we trójkę. Pan Bóg Mamę, Mariusza i mnie przywitał przepiękną tęczą nad głową figury Chrystusa Króla owe dwa dni wcześniej gdy przyjechaliśmy. Wszelkie owoce do darów zakupiliśmy na miejscowym targowisku, pozostałe dary już sporo dni wcześniej, jako chleb do darów z Krzyżem Świętym na środku bochenka, Pan Jezus nakazał upiec Mariuszowi i wyszedł idealnie.
W układaniu Róż, które Błogosławiła w Sanktuarium przed Intronizacją Matka Boża, a które później każdy wziął do domu, chorągwi, flag, etc., pomagali ludzie, którzy przyjechali na Intronizację.
Z Mariuszem w Świebodzinie weszliśmy do cukierni, tak jak Pan Jezus nakazał, aby kupić dużego torta, aby każdy zjadł po Intronizacji, pani kierownik powiedziała, że na zamówienie, nie zrobią nam na jutro rano, bo już jest niemal wieczór i innych „100 ale”, gdy powiedzieliśmy, że jest potrzebny, pilnie, nagle pani kierownik zmieniła minę i rano odbieraliśmy świeżo zrobionego niemal nocą dużego torta na tą okazję.
Z Mariuszem przed Intronizacją kupiliśmy nowe półbuty do garniturów, lecz moje były wybitnie ciasne i wąskie, nie szło niemal włożyć stopy, lecz Pan Jezus powiedział „spokojnie, Aniołowie będą ci podtrzymywać stopy i buty i nie odczujesz żadnego ucisku i bólu, tak też było, przez niemal 4 godziny, Mszy Świętej i modlitw, czułem się jakbym stopy miał dosłownie na chmurce.

Gdy odbieraliśmy 2 tygodnie przed Intronizacją figurę Chrystusa Króla Polski, okazało się, że skrzynia, ze specjalnego drzewa i systemami zabezpieczenia, by w trakcie przewozu, nic nie stało się figurze, była dosłownie minimalnie za wysoka jak na i tak bardzo duży bagażnik auta, a Pan Jezus jasno mówił „Moja figura na Intronizację musi być do 24:00 owego dnia u ciebie w domu i 2 tygodnie musi stać w domu przed Intronizacją”, nagle Duch Święty oświecił panią Gosię i zadzwoniła (a była to sobota) do znajomej firmy transportowej. Wszyscy kierowcy mieli już wolne, ale jeden z nich pan o imieniu... Emanuel... (co znaczy Bóg z nami) był wolny i przywiózł te niespełna 400 km figurę do mnie do domu, na kilka minut przed 24:00.

Podczas Intronizacji było sporo osób widzących i słyszących, Mama widziała Pana Boga Ducha Świętego, wiele osób widziało uśmiechającego się św Jana Pawła II, Pan Jezus i święci mówili o przyjętej Intronizacji. Pewna kobieta widziała Pana Jezusa ściągającego wszystkim kłódki z serc, ja widziałem jak otwarł się dach nad Ołtarzem, a później niemal nad całym Sanktuarium i otwarte Niebo oraz potężny deszcz Łask Bożych, w postaci jak gdyby języków ognistych (Darów Ducha Świętego), tylko że w przepięknym śnieżnobiałym kolorze.
Matka Boża „bawiła” okołoroczne dziecko znajomych (najmłodszą osobę – świadka na Intronizacji w Sanktuarium), więc dziecko nawet nie pisknęło i nie zapłakało w trakcie Intronizacji, a po skończonej Uroczystości, w Domu Pielgrzyma, gdy podarowałem jej Różaniec Święty, nie wypuszczała go z dłoni i jak gdyby się modliła, gdyż obracała każdy koralik i przesuwała dalej.

Przed Intronizacją ksiądz Kustosz chciał w koncelebrze sprawować Mszę Świętą za Ojczyznę, lecz w tym samym czasie w Zakrystii ABP Dzięga powiedział „Grzegorzu, zapytaj Pana Jezusa, czy ksiądz kustosz może”, uklęknąłem przed dużym Krzyżem i Pan Jezus od razu powiedział „Nie, to jest Intronizacja, koncelebry nie ma”.

Po przyjętej Intronizacji, wybuchła radość i tak jak mówił Bóg Ojciec przed Intronizacją „całe Niebo będzie w czasie Intronizacji w Sanktuarium, a ja będę czuwał nad wszystkim z Mego Tronu w Niebie”, tak też było, bo o ile sanepid co pół godziny nachodził Sanktuarium i sprawdzał, czy w ławce siedzą ludzie oddaleni od siebie o kilka metrów i czy każdy ma maseczkę, o tyle Intronizacja trwała niemal 4 godziny i nikt nie wszedł, poza jednym człowiekiem, który zaraz wyszedł.

Spisaliśmy Akt potwierdzający Intronizację, który podpisał Arcybiskup Dzięga, Ksiądz Kustosz, Mariusz, ja i generał. Ma go strona kościelna, mamy też i my.

Po Intronizacji zło zaczęło szaleć, by zakryć Ją, jak tylko można i ogłupić oraz rozdzielić społeczeństwo. Już dwa dni po Intronizacji przyjechał biskup miejsca, który w hierarchii podlegał wówczas przecież Arcybiskupowi Metropolicie Andrzejowi Dziędze i zażądał wydalenia figury Pana Jezusa Chrystusa Króla Polski z Sanktuarium i Figurę Pana Jezusa Chrystusa Króla Polski z Intronizacji, przenieśli do piwnicy. Na prośbę więc arcybiskupa i po poleceniu Pana Jezusa spisałem odpowiedni dokument i przekazałem do Sanktuarium Chrystusa Króla w Świnoujściu, aby wypełnił się Psalm 48.

Zaczęły się medialne nagonki, ataki, etc., na mnie i moją rodzinę, które w zasadzie trwają latami codziennie. Arcybiskup niestety nie nakazał redaktorowi swej Archidiecezji umieszczenia tekstu na stronie www, iż Pan Jezus jest Intronizowanym Królem Polski (choć nakazał to uczynić Pan Jezus, co przekazaliśmy ABP). Niestety też szybko różne postacie Kościoła robiły Arcybiskupowi wodę z mózgu i duszy, choć tyle razy broniliśmy go będąc koło niego, gdy tego nawet nie widział.

Wylała się ogromna fala hejtu i pomyj, masoneria świecka i kościelna szalała i szaleje, aż im kopyta iskrzą, byleby tuszować Bożą Prawdę i pokazać to co nieprawdziwe. Szybko obwieziono po Polsce za zgodą Episkopatu obraz atamana, uznając go za Króla Polski, później pomniejsze pseudointronizacje, wylew pychy i zazdrości i każda była tylko po to, by przykryć tą jedyną uznaną z Woli Bożej w całości, ze Świebodzina. Tylko po to by robić ludziom wodę z mózgu i stworzyć podziały. Bo przecież hierarchowie musieliby zejść ze swoich tronów i oddać te dobra materialne, doczesne.

Znaki.
Zacznę już od samej Intronizacji, bo przed było ich tak wiele, że ten artykuł czytalibyście z termosem kawy, o ile doszlibyście do kolejnych stron. Jednakże jak mówi Bóg Ojciec „ta mała trzódka musi poznać prawdę”, myślę że również dlatego, aby nie robiła dziwactw i aby zaczęła zaświadczać wreszcie, iż Jezus Chrystus jest Intronizowanym w Świebodzinie 31 października 2020 roku Królem Polski.
Zaraz po zakończeniu, kiedy odjeżdżał autokar Podlasiaków, busy, auta, taksówki, etc z parkingu przy figurze Chrystusa Króla, została nasza Mama, Mariusz i ja oraz Alicja z Księdzem i generałem, posłanki, Arcybiskup. Wszystkich poza naszą trójką Ksiądz Kustosz zaprosił na uroczystą kolację, a my jak popychadło od roboty wszelakiej, mieliśmy wracać do domu. W ten sposób Pan Jezus pokazał pierwszy podział.
Nieprawdą jest to, iż Mariusz, Mama i ja powiedzieliśmy komukolwiek o Intronizacji, wiedział tylko ten kto miał wiedzieć z Woli Bożej – w tym niektóre osoby, które czytacie i oglądacie w internecie między innymi, a które to odrzuciły zaproszenie Pana Jezusa na Intronizację.
Nasza grupa modlitewna, jechała nie wiedząc gdzie i po co busem, dopiero na miejscu dowiedzieli się na jaką Uroczystość Bożą przyjechali. Z kolei np. mnóstwo osób na Podlasiu i Lubelszczyźnie, wiedziało dużo wcześniej po co i na co oraz gdzie jadą.

Następnie z Woli Pana Jezusa, figura Chrystusa Króla z Intronizacji trafiła do naszego Domu Modlitwy. Pod koniec całodziennych modlitw, jednego z dni modlitw, z dłoni figury Pana Jezusa zaczął lecieć olej o przepięknym zapachu. Pan Jezus powiedział „To zapach olejku nardowego, którym byłem namaszczony przed złożeniem do grobu”. Mariusz pociął materiał na kształt chustek, a Pan Jezus powiedział „kto przytknie do ust i nosa tę chustkę i weźmie głęboki wdech, tego płuca i nos oraz gardło, zostaną od razu oczyszczone”. Pan Jezus nakazał też przytykać chustkę w chore i obolałe miejsca, a ból zgodnie z wiarą człowieka odejdzie. I tak jest do dziś.

Kiedy Ksiądz Kustosz Sanktuarium Chrystusa Króla w Świnoujściu, przyjechał po figurę, miał chorą nogę i kulał, kiedy wypowiedziałem słowa „W imię Jezusa Chrystusa Króla Polski, niech ta noga będzie zdrowa i sprawna”, Ksiądz odzyskał sprawność i od razu znów poczuł zapach nardowy.
Pan Jezus uzdrowił Księdza, lecz świadectwa o tym Kapłan nie dał, zresztą na stronie PMB w dziale świadectw, gdzie mają być głównie świadectwa związane z Chrystusem Królem Polski, nawet 1% uzdrowionych, nawróconych, etc., nie daje świadectwa, po prostu na zasadzie (im się należy).

Niedługo później Bóg Ojciec powiedział mi, iż wskaże Mariuszowi i mi firmę, która uszyje Koszulki na Procesje Dziękczynno–Uwielbieniowe do Pana Jezusa Chrystusa Króla Polski i chwilę później wraz z Mariuszem pojechaliśmy do wielkiej szwalni w Poznaniu, a niebawem otrzymaliśmy 3 tysiące koszulek, według wskazówek Pana Boga.

Podczas pierwszej procesji w Jabłoniu, wraz z trójką Kapłanów, zjechali się ludzie z różnych stron. Przed rozpoczęciem Pan Jezus powiedział „powiedz Grzegorzu grupie ks Natanka, aby zdjęła swe płaszcze, gdyż nie mają na nich mojego wizerunku, Chrystusa Króla Polski, a to procesja do Mnie”, tak też zrobili. Po Procesji ks Ryszard zapytał co ma zrobić bo ma jedno ciało Chrystusa w Custodium, a nas jest tyle, odpowiedziałem mu „rozdaj ludziom”. Wszyscy uklęknęli i czekali, a Ksiądz rwał po kawałeczku z Ciała Pana Jezusa i dawał każdemu, a Ciała Bożego nie ubywało. Ksiądz był w szoku, a Pan Jezus odpowiedział „Przyjechaliście do mnie, więc was nakarmiłem”.

Następnie Bóg Ojciec nakazał stworzyć stronę www pod peregrynację figury Chrystusa Króla, lecz „towarzystwo nas wykolegowało” i mimo iż Pan Bóg powiedział podczas Objawienia Pana Jezusa z Matką Bożą i naszą babcią Anną, iż czyni mnie i Mariusza odpowiedzialnymi za proces peregrynacji i Procesji w Polsce, za całokształt i podał Pan Bóg jak ma wyglądać Procesja i Peregrynacja, peregrynujący ksiądz robił to zupełnie na odwrót, gdzie ludzie przy figurze z Intronizacji, modlili się o „Intronizację” w Kościołach, zaś Procesje niektórzy niepokorni zmieniali jak im ślina na język przyniosła i zły podpowiadał. Np. w Sanktuarium Matki Bożej Mirowskiej, gdy ksiądz nakazał nocne czuwanie o Intronizację (czyli zaprzeczył Intronizacji, mimo iż miał figurę z Intronizacji – sami uznacie, że to już kompletny brak rozumu), nagle w nocy wpadł ks Natanek i upadł na kolana wołając „Panie Jezu, Panie Jezu”, lecz jego miłość trwała tak długo, że w Grzechyni nakazał wyrzeźbić inną figurę – wiecie jaki to grzech.

Podczas ogólnokrajowej Procesji do Pana Jezusa Chrystusa w Licheniu, nagle jak zaczarowana połowa ludzi poszła inną trasą i łazili dookoła jakiejś klatki w Lasku Grąblińskim, myśmy się modlili i na końcu gdy z obrazu Chrystusa Króla Polski poleciały łzy Pan Jezus powiedział „tu powinny być miliony Polaków, a nie tysiące”. Zaczęły się podziały, ludzie zaczęli wydziwiać z procesjami, nie po Bożemu, zamiast trzymać się tej prawdziwej.

Koronka do Pana Jezusa Chrystusa Króla Polski i Litania, które podyktował mi Pan Jezus przynosiły i przynoszą obfity plon łask, ale ludzie nie chcą ich otrzymywać, a Kapłani przeganiają ludzi z Kościołów gdy widzą Koronki i Litanie do Pana Jezusa Chrystusa Króla Polski – zupełnie jak 2 tysiące lat temu.

Pan Jezus czekał 2 lata, aż ludzie się zmienią i z wolnej woli uwierzą, lecz plan zła jest taki, by tworzyć kongresy, co chwilę nowe Intronizacje, byleby tą jedną prawdziwą ze Świebodzina zakryć, a ludzie i tak pchają się jako widownia na te co chwilę nowe.
Widząc jak wygląda sytuacja, po potężnych cierpieniach w Dopuście Bożym, za Polskę, mojej mamy, aby ludzie uwierzyli i nawrócili się do Pana Boga, Bóg Ojciec zapytał moją mamę, czy odda z wolnej woli swoje życie za Polskę i aby ludzie się nawrócili, mama bez wahania powiedziała „tak”, po czym Bóg Ojciec na naszych rękach zabrał mamę do Nieba w 2022 roku. Kilka miesięcy temu, Bóg Ojciec zabrał cierpiącą potężnie za Polskę i świat, 85 letnią Leokadię z naszej grupy procesyjnej, aby ratować ten grzeszny kraj i świat. Chwilę przed odejściem Leokadia, gdy była już bez świadomości, mówiła mi tylko „Grześ, nie płacz już synku, już jestem u Boga Ojca”.

Podczas Mszy Świętej pogrzebowej naszej mamy, Sławek – członek naszego Domu Modlitwy i Grupy Procesyjnej, widział mamę żywą i uśmiechniętą, która prowadziła naszą Grupę Procesyjną w stronę Ołtarza, reszty Kościoła i ludzi w nim, nie widział w tym momencie.

Podczas jednej z pierwszych Procesji naszej grupy, gdy Mariusz niósł Obraz z Panem Jezusem Chrystusem Królem Polski, a ja obok niosłem Krzyż Pasyjny Serca Jezusowego, nagle z pobliskiego lasku na ścieżkę wyskoczył zając i kicał jakieś 10 metrów ścieżką przed nami, po kilku pieśniach odwrócił się i ukłonił się Panu Jezusowi na Obrazie i na Krzyżu, łapki mając złączone i pokicał na polanę.

Zwierzęta często towarzyszą podczas Procesyjnych modlitw.
Bardzo wiele razy były też widzenia Pana Jezusa, Matki Bożej, Świętych i Aniołów Bożych.
Bardzo często też atakowało mocno zło, widziane fizycznie.
Gdy pewnego dnia podczas Procesji, nagle rozpadał się potężny deszcz, choć Pan Bóg niemal zawsze daje piękną pogodę, nawet gdy zapowiadają inną, powiedziałem „Panie Boże, proszę, zabierz tą ulewę, abyśmy mogli dokończyć Procesję”, Pan Bóg w ciągu sekund zabrał deszcz i dał piękne słońce, a ulewa wróciła po zakończonej Procesji.

Gdy w tym roku pojechaliśmy z Mariuszem do Świnoujścia, do Sanktuarium Chrystusa Króla, dwa dni przed rocznicą Intronizacji Niebiańskiej i chcieliśmy Panu Jezusowi zrobić prezent, w pobliskiej kwiaciarni u pewnej uduchowionej kobiety, kupiliśmy 33 biało czerwone róże, które owa pani pięknie w białym koszu przyozdobiła i wchodząc do Sanktuarium, w którym było kilkanaście osób akurat, na balaskach położyliśmy kwiaty, w imieniu Narodu Polskiego, a uklęknęliśmy po jednej i drugiej stronie, ja poprowadziłem Litanię do Pana Jezusa Chrystusa Króla Polski, Mariusz Koronkę. W tym momencie mimo zachmurzonego dnia, Pan Bóg dał Boże, cudowne światło w całym Sanktuarium, kobieta z dziećmi z pierwszej ławki wzdychała co sekundę a ludzie mieli w tym czasie całkowicie otwarte na Pana Jezusa serca i prosili, by im dać Koronkę i Litanię, każdy więc otrzymał, a Pan Jezus powiedział „otworzyłem wszystkim w pełni serca na Mnie, Jezusa Chrystusa Króla Polski”. Radości i bijącej miłości od tych ludzi nie da się opisać... Wiele razy mówicie, że kiepsko wam idzie rozdawanie Koronek, przecież zawsze módlcie się do Pana Boga Ducha Świętego uprzednio i proście, aby był na Waszych ustach i abyście powiedzieli tylko i wyłącznie to, co Pan Bóg chce abyście powiedzieli, a Koronkę i Litanię będzie chciał otrzymać każdy.
Gdy w 2023 roku miałem przeogromne cierpienia, a nasza grupa procesyjna i modlitewna oraz kilkoro ludzi, modliło się za mnie w domach i przed Najświętszym Sakramentem, Mariusz dźwigał mnie na plecach zaprowadzając do toalety czy łazienki, zło atakowało non stop, taki był Dopust Boży, aż na 2 i pół dnia zasnąłem snem głębokim, w zasadzie dusza wyszła już z ciała, a Pan Jezus w Boży sposób podtrzymywał życie. Miałem zamknięte oczy, nagle widziałem klęczących przy mnie tatę i Mariusza, płaczących i modlących się, jak gdyby leciałem białym tunelem i finalnie „doleciałem” do Pana Jezusa, musiałem odcierpieć w ciemnicy za nas wszystkich (mało kto wie, ale po inwazji Rosji na Ukrainę, było mega blisko inwazji jednoczesnej na Polskę, te cierpienia i kilka pewnych „spraw”) powstrzymało wówczas Rosjan. Gdy Mariusz wypowiadał  „W imię Jezusa Chrystusa Króla Polski wstań, gdyż nie mógł mnie podnieść z łóżka, wtedy wstałem, gdy nie miałem siły ręki utrzymać sekundę w powietrzu, nagle Pan Bóg otwierał mi oczy i sił trochę przybywało.

Zło szaleje cały czas, Watykan wiedział o Intronizacji od razu, Arcybiskupa Dzięgę w Episkopacie niemal zrównali z ziemią, a moją rodzinę atakuje wszystko i wszyscy, lecz Któż jak Bóg!
Od samego początku niemal, na balkonie mam flagę Polski z wizerunkiem figury Chrystusa Króla Polski i wielki baner, od tej pory zaszczepieni ludzie i ci, którzy znają mnie od 40 lat, bo przecież mieszkam na tym osiedlu po przeprowadzce już 40 lat, nagle zaczęli traktować mnie i Mariusza, jak persona non grata. Za to, że kochamy w pełnym Totus Tuus Pana Jezusa i nie wstydzimy się tego. Oni zaś dopuszczają się częstych profanacji i widzę oraz słyszę te podgrupki babć pod oknem i kawałeczek dalej, jak szemrają na mnie i moją rodzinę, nie mając zupełnie wiedzy o Intronizacji i Światła Ducha Świętego. Tak jednak musi być, to także forma cierpienia. Ktoś musi cierpieć, aby nie cierpieli inni, lecz w Krzyżu cierpienie, w Krzyżu Zbawienie i wszystko dla Pana Boga i Matki Bożej, w pełnym Tutus Tuus na wieczność.

Kochani, świadectw jest mnóstwo, napisałem to co z Woli Bożej i w prowadzeniu Ducha Świętego miałem napisać, to zaś co zakryte za chwilę będzie odkryte, wtedy – bardzo w to wierzę, mnóstwo ludzi uderzy się w pierś i powróci do Pana Jezusa.

Pisałem ten tekst kilka dni, zło przeszkadzało ogromnie. Bóg zapłać wszystkim za modlitwy, za Najświętsze Ofiary Mszy Świętej. Nie lękajcie się, spójrzcie na początek tekstu Łk 6. 2-26, kto trwa w Panu Bóg, Pan Bóg trwa w nim!

Życzę Wam wszystkim obfitości Błogosławieństw Bożych
Pax et Bonum
Grzegorz