Jeśli coś w naszych czasach zostało zapomniane, to prawie zawsze oznacza, że warto o tym mówić.

13 listopada 1985r. w miejscowości Ruda, leżącej koło Sieradza, 59-letni rolnik Stanisław Ślipek między godziną 15:00 a 16:00, gdy ukończył pracę usłyszał głos: „Szczęść Boże, oraczu”. Był to początek trwających 17 lat Objawień Matki Bożej, którym to Objawieniom, zapomnianej „drugiej Oławie”, zatwierdzanej w wielu innych Orędziach, poświęcona jest poniższa strona internetowa:

Mam nadzieję, że ten krótki artykuł raz na zawsze rozjaśni czytelnikom pewną kwestię związaną z rzekomą intronizacją Jezusa, która odbyła się w Łagiewnikach 19 listopada 2016 r.

Króluj nam Chryste!
​
Ostatnio wpadł mi w ręce link do fragmentu kazania (8 minut) ks. prof. S. Koczwary, w którym omawia temat szacunku dla Najświętszego Sakramentu.

Bóg Ojciec przemawiając do s. Eugenii Ravasio prosił, aby w dniu 7 sierpnia obchodzić święto ku czci Boga Ojca. Dlaczego akurat 7 sierpnia? Ponieważ jest to dzień, który następuje po Przemienieniu, w którym Ojciec dał słyszeć Swój głos na Taborze: „Oto Mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie. Jego słuchajcie!” (Mt 17,5).

„Pragnę, żeby jeden dzień lub przynajmniej jedna niedziela była poświęcona dla uczczenia Mnie w szczególny sposób pod imieniem Ojca całej ludzkości. Chciałbym, aby to święto miało własną Mszę i oficjum. Nie trudno znaleźć teksty w Piśmie Świętym. Jeżeli pragniecie oddać Mi tę szczególną cześć w niedzielę, wybieram pierwszą niedzielę sierpnia; jeżeli w dzień powszedni, chciałbym, aby to był zawsze siódmy dzień tego miesiąca” – tymi słowami, przed ponad osiemdziesięcioma pięcioma laty, zwrócił się za pośrednictwem Matki Eugenii Ravasio, do papieża Piusa XI, sam Bóg Ojciec, w swoim jedynym dotąd, uznanym przez Kościół, objawieniu ubiegłego wieku.