"Ojcze nasz" - czy obecna wersja modlitwy jest poprawna?

Zapewne większość z was słyszała o niepoprawnej formie w polskim języku Modlitwy Pańskiej, czyli "Ojcze nasz". Wyrażenie "i nie wódź nas na pokuszenie" ma błędne znaczenie i wprowadza katolika w błędne myślenie o Bogu. Więcej o tym jest powiedziane w tym artykule.

​Tak brzmi oficjalna polska wersja tej modlitwy:

Ojcze nasz, któryś jest w niebie święć się imię Twoje. Przyjdź królestwo Twoje. Bądź wola Twoja, jako w Niebie tak i na Ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw od złego. Amen.

Słowa Jezusa do Cypriana Polaka:

28 października 2017
​CP: [...] Jest w modlitwie, której nas nauczyłeś: „I nie wódź nas na pokuszenie”. ​Tak <nieczyt. zapis słowo> że ma być „I nie pozwól nas wodzić na pokuszenie”, ale jest jak jest.
Jezus: Tak, Bóg „nie wodzi na pokuszenie”, ale wystawia na próbę.

18 lutego 2018
Jezus: [...]  Nawet gdybym Ja na taki wyjątek zezwalał i jak się modlicie „I nie wódź nas na pokuszenie”.
​​Jak mówiłem: Bóg nikogo nie wodzi na pokuszenie. Pozwala jednak to czynić. A nawet jak czytacie: "Duch Święty zaprowadził Jezusa na pustynię, gdzie miał być kuszony przez diabła”.
Sens grzechu, w tym zwłaszcza grzechu pierworodnego i jego skutków, zrozumiecie dopiero będąc ze Mną w Raju, ale przecież nie w takim stopniu i sensie jak Boski Umysł.​

Z tego artykułu wynika, że to byłaby jedyna dobra rzecz, jaką by wprowadził papież Franciszek. Niestety biskupi w Polsce mocno protestowali przeciw wprowadzeniem tej zmiany...

Tutaj wersja łacińska i grecka:

Oratio Dominica
Pater noster, qui es in caelis sanctificetur nomen tuum; adveniat regnum tuum; fiat voluntas tua sicut in caelo et in terra.
Panem nostrum quotidianum da nobis hodie; et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris; et ne nos inducas in tentationem; sed libera nos a malo. Amen.

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς· ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.

Ewangelia wg św. Mateusza 6, 9-13

Biblia Poznańska:
Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, niech się święci Twoje Imię, niech przyjdzie Twoje królestwo, niech spełnia się Twoja wola na ziemi, tak jak w niebie. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczyliśmy tym, którzy nam zawinili. I nie dozwól nam ulec pokusie, ale wybaw nas od złego. 

Biblia Wujka:
Wy tedy tak się modlić będziecie: Ojcze nasz, któryś jest w niebiesiech: Święć się imię twoje. Przydź Królestwo twoje. Bądź twa wola jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisia. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wwódź nas w pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen.
*wwodzić - wprowadzać, wiodąc kogoś, wchodzić z nim do wnętrza czegoś

Biblia Warszawska:
A wy tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje, przyjdź Królestwo twoje, bądź wola twoja, jak w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj, i odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego; albowiem twoje jest Królestwo i moc, i chwała na wieki wieków. Amen. 

Biblia Tysiąclecia:
Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje! Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!

Biblia grecka:
ουτως ουν προσευχεσθε υμεις πατερ ημων ο εν τοις ουρανοις αγιασθητω το ονομα σου, ελθετω η βασιλεια σου γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω και επι της γης, τον αρτον ημων τον επιουσιον δος ημιν σημερον, και αφες ημιν τα οφειληματα ημων ως και ημεις αφιεμεν τοις οφειλεταις ημων, και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου οτι σου εστιν η βασιλεια και η δυναμις και η δοξα εις τους αιωνας αμην. 

​Ewangelia wg św. Łukasza 11, 2-4

Biblia Poznańska:
On zaś powiedział mu: Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze, niech się święci imię Twoje. Niech przyjdzie Twoje królestwo. Chleba naszego powszedniego daj nam na każdy dzień. I odpuść nam nasze grzechy, bo i my odpuszczamy każdemu, kto nam zawinił, i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie.

Biblia Wujka:
I rzekł im: Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze! Święć się imię twoje. Przydź królestwo twoje. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisia. A odpuść nam grzechy nasze, gdyż i my odpuszczamy każdemu nam winnemu. A nie wwódź nas w pokuszenie.
*wwodzić - wprowadzać, wiodąc kogoś, wchodzić z nim do wnętrza czegoś

Biblia Warszawska:
Wtedy rzekł do nich: Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje, przyjdź Królestwo twoje, bądź wola twoja, jak w niebie tak i na ziemi, chleba naszego powszedniego daj nam na każdy dzień, i odpuść nam grzechy nasze, albowiem i my odpuszczamy każdemu winowajcy swemu, i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego.

Biblia Tysiąclecia:
A On rzekł do nich: Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto nam zawinił; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie.

Biblia grecka:
ειπεν δε αυτοις οταν προσευχησθε λεγετε πατερ ημων ο εν τοις ουρανοις αγιασθητω το ονομα σου ελθετω η βασιλεια σου γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω και επι της γης, τον αρτον ημων τον επιουσιον διδου ημιν το καθ ημεραν, και αφες ημιν τας αμαρτιας ημων και γαρ αυτοι αφιεμεν παντι οφειλοντι ημιν και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου.

Co do języka greckiego to polecam samemu go zbadać, np. tutaj.
​Tłumaczenie literackie brzmi: "i nie poddawaj nas próbie".

Wyrażenie "i nie wódź nas na pokuszenie" jest jasne i konkretne i nie można go rozumieć inaczej jak ten w sposób, że to Bóg nas wodzi na pokusy, a nie zły duch - to wprowadza katolika w błąd i niepoprawne myślenie o Bogu. To stawia Stwórcę w negatywnym świetle i sugeruje nam obraz Boga znęcającego się nad człowiekiem. Można także z tego wywnioskować, że duchy nieczyste są usprawiedliwiane i ich złe postępowanie wobec nas jest wybielane, gdyż te wyrażenie mówi wprost, że to Bóg celowo wyprowadza człowieka na tzw. manowce, a nie one. Jest to błędne stwierdzenie i przekręca prawdę. Stwórca tak nie czyni!

Z resztą, to wyjaśnił sam Pan Jezus w przytoczonym powyżej fragmencie przekazu.

Zaś "i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie" jest prośbą do Boga, by nas strzegł przed upadkiem, by obdarzył nas łaską i obdarzył odpowiednimi siłami by nie ulegać zwodzeniom złego.
Gdybyśmy sformułowali tę prośbę osobnym zdaniem, brzmiało by to mniej więcej tak: "Proszę Cię, Boże, byś nie pozwolił mi ulec kuszeniom złego ducha i nie zboczył z Twej ścieżki." czy "Wspomóż mnie, Panie, i obdarz łaską, bym nie upadł z powodu zła."

Osobiście spotkałam się z tym tematem kilka lat temu i zastanawiałam się nad tym wiele razy. Doszłam do wniosku, że obecna forma jest niepoprawna i zafałszowuje obraz Boga, więc zaczęłam zmieniać te wyrażenie na odpowiednie, gdyż według mnie Bóg nie wodzi człowieka na pokusy - co jest logiczne, tylko je dopuszcza, a to nie jest to samo.