Prawdziwy obraz Jezusa Miłosiernego

​Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus Król Polski!
​
Doszły do mnie słuchy, że rzekomo wspólnota Przymierza Miłości Bożej neguje obraz Pana Jezusa, który został zlecony do namalowania przez samą siostrę Faustynę Kowalską. W związku z tym postanowiłam dodać o tym obrazie artykuł i wyjaśnić pewne kwestie.

​Pan Jezus przekazał nam już w 2019 roku przez proroka Grzegorza z Leszna, że jest tylko jeden prawdziwy obraz Jezusa Miłosiernego. Jest to ten obraz, który został jako pierwszy namalowany przez malarza Eugeniusza Kazimirowskiego i obecnie przebywa w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Wilnie.
​
Przybliżę wam w wielkim skrócie historię tego obrazu.

Faustyna Kowalska, Płock, Dz. 47-53 ​[źródło]
22 lutego 1931 r. wieczorem, kiedy byłam w celi, ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. W milczeniu wpatrywałam się w Pana, dusza moja była przejęta bojaźnią, ale i radością wielką. Po chwili powiedział mi Jezus: Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie.
[...] Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. [...] Ja pragnę, aby było Miłosierdzia Święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, ta niedziela ma być Świętem Miłosierdzia. Pragnę, ażeby kapłani głosili to wielkie miłosierdzie moje względem dusz grzesznych. Niech się nie lęka zbliżyć do mnie grzesznik.

[...] Kiedy raz umęczona tymi różnymi trudnościami, jakie miałam z tego powodu, że Jezus przemawia do mnie i żąda malowania tego obrazu, postanowiłam sobie mocno, przed ślubami wieczystymi, prosić ojca Andrasza, żeby mnie zwolnił z tych wewnętrznych natchnień i obowiązku malowania tego obrazu. Po wysłuchaniu spowiedzi ojciec Andrasz dał mi taką odpowiedź: Nie zwalniam siostry z niczego i nie wolno się siostrze uchylać od tych wewnętrznych natchnień, ale o wszystkim musi siostra mówić spowiednikowi, koniecznie, absolutnie koniecznie, bo inaczej zejdzie siostra na manowce pomimo tych wielkich łask Bożych. Chwilowo się siostra u mnie spowiada, ale niech siostra wie, że musi mieć stałego spowiednika, czyli kierownika duszy. Zmartwiłam się tym niezmiernie. Myślałam, że się uwolnię od wszystkiego, a tu stało się przeciwnie - wyraźny nakaz, żeby iść za żądaniem Jezusa. I znowuż udręka, bo nie mam stałego spowiednika.
​
[...] Jednak dobroć Jezusa jest nieskończona, obiecał mi pomoc widzialną na ziemi i otrzymałam ją w krótkim czasie w Wilnie. Poznałam w ks. Sopoćce tę pomoc Bożą. Nim przyjechałam do Wilna, znałam go przez wewnętrzne widzenie. W pewnym dniu widziałam go w kaplicy naszej pomiędzy ołtarzem a konfesjonałem. Wtem usłyszałam głos w duszy: Oto jest pomoc widzialna dla ciebie na ziemi. On ci dopomoże spełnić wolę moją.

JEZU, UFAM TOBIE

Na obrazie przedstawiony jest Pan Jezus ubrany w białą szatę. Stojąc, unosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, lewą ręką wskazuje na swoje serce, odchyla delikatnie szatę, z którego wychodzą promienie: blady i czerwony. Ten pierwszy symbolizuje wodę usprawiedliwiającą duszę, czerwony zaś to krew, która jest życiem dusz (obie miały wytrysnąć z przebitego na krzyżu boku Jezusa).

Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie.
(Dz. 327)

Ks. Michał Sopoćko:
​Wiedziony bardziej ciekawością jaki to będzie obraz, niż wiarą w prawdziwość tych widzeń, poprosiłem artystę malarza profesora Eugeniusza Kazimirowskiego o namalowanie tego obrazu.

Eugeniusz Kazimirowski, 1934

Oryginalny obraz Kazimirowskiego przed renowacją.

Twarz Pana Jezusa z pierwotnego obrazu idealnie nakłada się na odbicie całunu turyńskiego.

Koronka do Miłosierdzia Bożego została zmieniona!

---

PÓŹNIEJSZE WERSJE OBRAZU

Najbardziej znaną wersję wykonał w 1944 prof. Adolf Hyła dla Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach. Jego kopie opatrzone słowami „Jezu ufam Tobie” w wielu różnorodnych językach są szeroko rozpowszechnione na całym świecie.

W roku 1954 ks. bp Franciszek Barda zaproponował ogłoszenie konkursu na nowy wizerunek Jezusa Miłosiernego. Spośród zgłoszonych do konkursu prac Artystyczna Komisja Arcybiskupia w Krakowie wybrała wizerunek autorstwa prof. Ludomira Sleńdzińskiego, namalowany według wskazówek ks. Sopoćki.

​Wiemy również, że na drugiej wersji obrazu (który jest sprzeczny z wizją św. Faustyny i nie był popierany przez księdza Sopoćko) znajdują się ukryte demoniczne znaki. 

Ks. Michał Sopoćko mocno skrytykował łagiewnicki obraz. Stwierdził, że jest nieewangeliczny i nieliturgiczny. Według niego spojrzenie Chrystusa powinno być „jak z krzyża” czyli w dół. Ręka w geście błogosławieństwa winna być na wysokości ramienia a nie czoła. Ponadto spowiednikowi s. Faustyny przeszkadzał podbeskidzki krajobraz stanowiący tło obrazu. Pod wpływem silnych nacisków malarz wprowadził w 1954 r. poprawki i w miejscu łąk i pagórków umieścił ciemne tło oraz kamienną posadzkę.  ​[źródło] 

​​« Analiza obrazu Jezusa Miłosiernego »

​Więcej o tym obrazie tłumaczy nam Grzegorz z Leszna. Poniżej dołączam konkretne wypowiedzi o obrazie z różnych nagrań.

Po zakończeniu II Wojny Światowej w 1945 r. pierwszy obraz z wizerunkiem Miłosiernego Jezusa namalowany w Wilnie przy współudziale siostry Faustyny znalazł się na terenie ZSRR, gdzie z powodu okrutnych prześladowań katolicy przez kilkadziesiąt lat musieli ukrywać swoją wiarę w Boga, ukrywany był także obraz i jego niezwykłe pochodzenie.

Upowszechnienie w Polsce innego obrazu, być może stało się opatrznościowym odwróceniem uwagi od cudownego "Świętego Wizerunku" (jak go nazwał papież Jan Paweł II w 1993 r. w Wilnie), ponieważ wtedy nie istniały inne - realne możliwości jego ocalenia.  ​​[źródło]

​Wspólnota Przymierza Miłości Bożej jest posłuszna słowom Pana Jezusa i nie popiera żadnych masońskich wersji tegoż obrazu! Dlatego zalecamy, by każdy szanujący się Polak posiadał w domu oryginalny obraz Jezusa Miłosiernego – jaki nadzorowała św. siostra Faustyna Kowalska.

​Jeśli więc czytelnicy nie posiadają oryginalnego obrazu Jezusa Miłosiernego, to proszę zostawiać tylko te wizerunki, które nie mają ukrytej masońskiej symboliki. Lecz jeśli tak nie jest, to trzeba postarać się o prawdziwą wersję tego obrazu, która jest do pobrania w plikach na stronie.

Admin PMB

---

Proszę nie wkładać w nasze usta czegoś, czego nie powiedzieliśmy i czego nie głosimy.
Nie potraficie sami myśleć, tylko ślepo podążacie za opiniotwórczym WOWiT, gdzie admini nie sprawdzają tego, co sami umieszczają? Wysilcie się i analizujcie co tam czytacie, bo to jest przykre, jak wiele osób uważających się za katolików wierzy we wszystko, co wam zaserwują, nawet jeżeli jest to fałsz.